Memorabel 2014 – deel 2

Made_in_Europe_cover2bEr was eens een Deense schoenmakerszoon, mislukt toneelspeler die jaarlijks met kerstmis een bundel sprookjes publiceerde en ….. er wereldberoemd mee werd. Zijn naam? Hans Cristian Andersen.
De sprookjes van Andersen behoren tot de 208 verworvenheden uit de Europese cultuur die Pieter Steinz in Made in Europe. De kunst die ons continent bindt [Nieuw Amsterdam] heeft samengebracht.

Het boek komt voort uit de overtuiging dat ‘Europa vóór alles verenigd wordt door een gedeelde cultuur die haar oorsprong vindt in poëzie en proza.’ Je zou het niet zeggen als je het politieke gepalaver van het afgelopen jaar nog na hoort echoën, maar één blik in het boek en al die naargeestige stemmen verstommen.

Van de odalisken van Ingres en Delacroix tot de Britse puzzeldetective, van de Scandithriller (wie herinnert zich nog Sjöwall en Wahlöo?) tot de Villa Savoye van Corbusier: op min of meer alfabetische volgorde trakteert deze kleine atlas van de Europese cultuur de lezer op klassieke, moderne en toegepaste kunst verdeeld over acht categorieën. Architectuur, Beeldende kunst, Film, strip en fotografie, Literatuur, Muziek, Toneel en dans, Vormgeving en mode, Varia.
Zou bij iedere Europeaan in huis moeten liggen. Al was het maar voor het geval dat iemand de vraag stelt: ‘Wat maakt het leven de moeite waard?’

Pieter Steinz zal het boekenweekgeschenk 2015 schrijven met als thema ‘waanzin’.

Greenwald_cover_NLBegin december maakte Glenn Greenwald in een interview met het Duitse Merkur-Online bekend dat hij de geheime NSA-documenten in een database gaat plaatsen, zodat iedereen er toegang toe heeft.
In No Place To Hide beschrijft hij hoe Edward Snowden – onder de naam ‘Cincinnatus’ – exact twee jaar geleden per e-mail contact met hem zocht: of Greenwald PGP encryptie wilde gebruiken, zodat Snowden gevoelige informatie met Greenwald kon delen?
Greenwald aarzelde: ten eerste vroeg hij zich af of de afzender wel te vertrouwen was en ten tweede had hij geen flauw idee hoe hij PGP (Pretty Good Privacy) moest installeren en gebruiken. Zelfs toen Snowden hem een video-instructie stuurde over hoe hij een en ander moest doen, deed Greenwald niets.

Sinds dat eerste contact gingen er maanden voorbij (!), totdat documentairemaakster Laura Poitras hem medio april 2013 tijdens een bezoek aan New York vroeg om elkaar ergens te ontmoeten. Pas vanaf dat moment begon er vaart te komen in wat nu bekend staat als de ‘Snowden-affaire’.
Toen Greenwald in mei van dit jaar – ter gelegenheid van de presentatie van het boek – kort in Nederland was, legde hij nog eens uit hoe halfslachtig de gevestigde media reageerden op de eerste onthullingen. Ook Greenwald’s eigen status als professioneel journalist werd in twijfel getrokken….. Een van de redenen waarom hij dit jaar, samen met Poitras, een eigen online uitgave is begonnen.

Tijdens IDFA vonden in Amsterdam een drietal voorvertoningen plaats van Citizen Four, de documentaire die Laura Poitras over het ontstaan van de affaire maakte.
Greenwald’s boek is het uitgebreid gedocumenteerde verslag van een schandaal dat zijn weerga niet kent in de moderne geschiedenis en waarvan wij de gevolgen tot op de dag van vandaag ondervinden.

No Place To Hide is in Nederlandse vertaling, onder de titel De Afluisterstaat bij uitgeverij Lebowski verschenen.

Foto van de week (week 49, 2014)

De foto is al in oktober genomen, tijdens een synode over familieaangelegenheden. Toen begin december de Osservatore Romano bekend maakte dat het contract met de commandant van de Zwitserse garde, Daniel Anrig, niet wordt verlengd, dook de foto weer in de media op.
Anrig zou te autoritair zijn naar de zin van paus Franciscus, meldden Italiaanse media. Diezelfde Anrig was uitgever van een Vaticaans kookboek ‘Buon Appetito’, dat in de Duitstalige wereld al snel faam verwierf.

Het eerste kookboek van het Vaticaan is geschreven door de Jamie Oliver van de Zwitserse garde, David Geisser, en is voorlopig alleen in de Duitse taal verkrijgbaar. Uiteraard staat er een Argentijns 3-gangen menu in:

Empanadas op een bedje van sla

Colita de cuadril (biefstuk)

Dulce de leche

 

‘Buon Appetito’ bevat ook favoriete gerechten van een aantal aartsbisschoppen. Zo schijnt de Duitse aartsbisschop Georg Gänswein – die de bijnaam Bel Giorgio draagt – saltimbocca alla romana als favoriete dis te nuttigen.

Of de maaltijd de bisschoppen nog zo goed smaakt na de kerstboodschap van Franciscus – waarin hij de curie publiekelijk de oren waste, is niet bekend.


Foto van de week (week 48, 2014) – Familieleden van de 43 studenten die in september uit het Mexicaanse Ayotzinapa verdwenen, protesteren tegen de manier waarop de overheid de kwestie aanpakt. De studenten wilden een bijeenkomst van de burgemeestersvrouw verstoren en werden op last van de burgemeester overgedragen aan een lokale drugsbende. Daarna werd niets meer van hen vernomen. Mexico telt 27.000 vermiste personen.


Foto van de week (week 47, 2014) – de Belgische Marika Dee maakte een indrukwekkende reportage over jongeren in de hoofdstad van Mongolië, Ulaanbataar.

 

 

Memorabel 2014 – deel 1

Rotstekening Maros-Pangkep
Een van de gevonden rotstekeningen op Sulawesi (Foto: Kinez Riza).

‘Wetenschap? Dat is ook maar een mening.’ Een uitspraak die tegenwoordig niet ongebruikelijk is in bepaalde kringen. Fraudegevallen als die van sociaal psycholoog Diederik Stapel zijn daar natuurlijk debet aan, maar de vraag is of diezelfde mensen dat ook zeggen wanneer zij ernstig ziek worden….. Continue reading “Memorabel 2014 – deel 1”

Foto van de week (week 46, 2014)

Er waren 21 regeringsleiders bij aanwezig, maar u zult op de lijst van aanwezigen tevergeefs naar de namen van Europese te zoeken.
Deze foto werd genomen tijdens de APEC (Asian Pacific Economic Cooperation), die van 10 tot 12 november in Beijing plaatsvond.
Alleen de Westerse leiders van landen die aan de Stille Oceaan liggen, zijn daarbij welkom (wij zeggen om de een of andere reden ‘Stille’, maar in de rest van de wereld spreekt men van de ‘Pacific’).

Terwijl de Chinese leider Xi Ping in gesprek is met zijn Amerikaanse collega, speelt president Poetin un homme galant: hij legt een deken over de schouders van Peng Liyuan, de vrouw van Xi Ping – intussen besmuikt glimlachend naar haar man.
Een glimlach ter waarde van ruim 300 miljard dollar – het bedrag dat de Chinezen gaan betalen voor de levering van 30 miljard kubieke meter via een gaspijpleiding door het westen van Siberië. Die deal hebben beide heren namelijk een dag eerder gesloten.
In mei van dit jaar kwamen beide heren al de leverantie van een gasdeal voor de komende dertig jaar met elkaar overeen, maar die leiding moet via het oosten van Siberië gaan lopen.

De beelden van deze innige band werden door de Chinese censuur luttele uren daarna van internet verwijderd.
Let op de man die voorovergebogen de Chinese president influistert dat dit natuurlijk allemaal wel mooi en aardig is, maar ook slecht voor het kreukvrije imago dat de Chinese overheid graag verspreidt.
Een week later werd Poetin tijdens de top van de G-20 in het Australische Canberra praktisch genegeerd door alle Westerse regeringsleiders. Hij verliet  de top vroegtijdig.
Weer een week later maakte de Russische president in het Turkse Ankara bekend af te zien van de South Stream, een gaspijpleiding naar Europa via Bulgarije.

Het woord van het jaar

InforgOok dit jaar kunnen wij weer een woord van het jaar kiezen. Althans: een woord uit de selectie die Van Dale Uitgevers heeft gemaakt. Ik mis namelijk een aantal woorden.

Zoals u wellicht weet, gebruikt de mens van de ongeveer 100.000 woorden die hij kent, er hooguit 10.000. De samenstelling van die woordenschat verandert evenwel. De meest voor de hand liggende reden is natuurlijk ‘omdat de tijden veranderen’: van oude mensen en de dingen die voorbijgaan. Bovendien komen er nieuwe dingen bij en die moeten ook weer benoemd worden.
Hugo Brandt-Corstius zei daarover ooit in een interview met Liesbeth Koenen (NRC/Handelsblad, 26 april 1988):

“Op zichzelf is het raadselachtig: we weten dat oude woorden verdwijnen, of dat zij nieuwe betekenissen krijgen, en dat er nieuwe bijkomen. Het is net zoiets als de roklengte: die wordt korter en dan weer langer en het is onbegrijpelijk. De voornaamste reden waarom hij langer wordt is omdat hij daarvoor kort was. Er zijn alleen zekere grenzen aan de onder- en bovenkant. Zo komen woorden in de mode en dan verdwijnen ze weer.”

De redactie van Van Dale heeft tien algemene modewoorden van 2014 geselecteerd en daarnaast ook nog een aantal woorden in de categorieën Jongerentaal, Lifestyle, Sport & Amusement, Economie en Politiek.
Om met die algemene woorden te beginnen: ik heb ze alle tien bij Google ingevoerd om eens te kijken hoe vaak ze daar worden genoemd. Het resultaat van die zoektocht heb ik in de grafiek hieronder weergegeven:

Van-Dale's-woorden-vh-jaar-(Google)

Het mag duidelijk zijn dat het woord ‘fotobom’ verreweg de grootste populariteit geniet met ruim 580.000 zoekresultaten. Is het daarmee het woord van het jaar?

Want als het uitsluitend om de macht van het getal gaat, dan haalt ‘fotobom’ het niet bij ‘onesie’ (ruim 18 miljoen vermeldingen bij Google!).
U weet wat een ‘onesie’ is? Dat is een ‘ruimzittend, uit één deel bestaand huis- of pyjamapak dat alleen hoofd, handen en voeten vrijlaat, gewoonlijk met een ritssluiting aan de voorkant, soms met een capuchon’.

Buitenlandse woorden van het jaar
In Engeland is ‘photobomb’ overigens net deze week door Collins Dictionary tot woord van het jaar uitgeroepen. Daarbij dient te worden aangetekend dat in het Verenigd Koninkrijk meerdere uitgevers de woord-van-het-jaar verkiezing claimen. Zo heeft Chambers Dictionary het woord ‘overshare’ tot woord van het jaar gekozen, terwijl de prestigieuze Oxford Dictionary koos voor ‘vape’. Vape is een nieuw werkwoord: het inhaleren of uitblazen van de rook van een elektrische sigaret.

Bij onze Oosterburen doen ze ook aan het woord van het jaar. Wel eens van ‘Groko’ gehoord? Het woord staat voor de grote coalitie tussen de twee politieke partijen, die momenteel in Duitsland de regering vormen. Dat was in 2013 daar woord-van-het-jaar.
Als het overzicht van de Duitse woorden van het jaar iets aantoont, dan is het wel hoe Anglo-Amerikaans ons taalgebruik is geworden. Tel de van origine Engelstalige woorden maar eens in de totale selectie die Van Dale heeft gemaakt.
En wat dacht u van het woord ‘emoticon’, dat volgens de Global Language Monitor woord-van-het-jaar is?

Zelf heb ik ook een selectie gemaakt:

TvS-woorden-vh-jaar-(Google)

Korte toelichting:
Pandaporno                          – naar aanleiding van de geboorte in China van een pandadrieling. In het televisieprogramma Knevel en Van de Brink vertelde een Vlaamse dierentuinbaas dat de geboorte uniek was, omdat de beren nauwelijks jongen. Het vrouwtje is maar drie dagen per jaar vruchtbaar en het mannetje slaapt vooral. Oplossing: kunstmatige inseminatie of …..pandaporno. U leest het goed.

Infosfeer                                – het komt erop neer dat we binnenkort niet meer offline zullen zijn, maar altijd en overal online, omdat alles om ons heen – of het nu auto’s, gebouwen, meubilair of kleding is – is aangesloten op de ‘infosfeer’.

Inforg                                   – alles om ons heen zal kunnen ‘denken’ en voor ons denken. We zijn nu nog digitale immigranten in de infosfeer, binnenkort zullen we digitale autochtonen zijn. We zijn dan ‘inforgs’, informatie-organismes, entiteiten die uit informatie bestaan en in de infosfeer wonen. Het woord is geïntroduceerd door Luciano Floridi en kwam weer in het nieuws door de publicatie van Coen Simon’s boek Een stok om mee te denken. De techniek van filosofen.

Hockeygluurder                   – behoeft, denk ik, geen nadere toelichting.

Mag ik zelf kiezen, dan ga ik voor ‘ínforg’. Waarom? Omdat ik de indruk krijg dat wij langzamerhand al inforgs aan het worden zijn: ik ken mensen die zetten hun smartphone NOOIT uit, NOOIT – ook niet als zij slapen.