Het tweede en laatste deel van mijn persoonlijke selectie met hoogtepunten op het gebied van muziek, toneel, tv-series en wetenschap in 2016.
MUZIEK (pop)
Het leukste Nederlandstalige popalbum van 2016 vond ik toch Eefje de Visser’s Nachtlicht. In een interview met VPRO’s 3 voor 12 vertelde De Visser iets meer over de totstandkoming ervan:
“Ik had eigenlijk het plan de pre-productie helemaal af te hebben en dan pas de studio in te gaan, maar dat is helemaal mislukt. Met de hele groep bedenken we voortdurend nieuwe dingen. Het is een kwestie van toevoegen, toevoegen, en weer weggooien. Het is chaos, totdat je zegt dat het klaar is.”
Op de website benadrukt zij dat de unieke sound het resultaat is van de band als collectief:
“Ze zijn allemaal ook componist of producer. Dus meer bezig met het grotere geheel dan met hun eigen instrument. Ze kunnen alle vier breder kijken. Met hen ben ik echt een eigen sound gaan vormen.”
In het buitenland vond ik het tweede album van Bear’s Den het meest interessant. Op Red Earth & Pouring Rain laat de Britse band het folk-rock idioom van het eerste album achter zich. Met elektrische instrumenten creëren zij een compacte sound die doet denken aan The National. Aardige bijkomstigheid is dat zanger-gitarist Andrew Davie een paar weken in Nederland aan het album heeft gewerkt, voordat het uiteindelijk in een studio in Wales werd opgenomen. De band kent in ons land een trouwe schare fans, zoals afgelopen november weer bleek toen Bear’s Den onder meer in De Melkweg te Amsterdam optrad.
MUZIEK (jazz)
Begin 2015 gaf trompettist Avishai Cohen een indrukwekkend concert in het BIM huis te Amsterdam. Dit jaar kwam het album Into the Silence uit, waar een paar mooie tracks op staan, die zich bij uitstek lenen voor de late avond of vroege ochtenduurtjes.
TONEEL
Couperus’ Van oude mensen, de dingen die voorbijgaan wordt in de bewerking van Koen Tachelet overweldigend gespeeld door Toneelgroep Amsterdam. Daar is de regie van Ivo van Hove natuurlijk niet vreemd aan, maar het spel van met name Katelijne Damen en Aus Greidanus jr. maakt grote indruk.
De enscenering van de wachtkamer door Jan Versweyveld in samenhang met de donkere kleding van de spelers geeft het geheel iets lugubers. Prachtig is dan ook het contrast met de scène waarin de jonggehuwden Lot (Greidanus jr.) en Elly (Abke Haring) in Italië hun huwelijksreis doorbrengen – de spiegel op de achterwand tuimelt om en toont een foto van de Italiaanse Rivièra. Harry de Wit’s muziek levert de finishing touch.
TV-SERIE
Ja, Amerikaanse series als House of Cards, Mr. Robot en Black Mirror waren het afgelopen seizoen bijzonder, maar mijn voorkeur ging uit naar de 10-delige Italiaanse serie ‘1992’. In de eerste plaats omdat de serie gebaseerd is op de werkelijkheid: een politiek schandaal in het Italië van begin jaren negentig, toen bekend werd dat 60.000 mensen geïnfecteerd waren geraakt met hiv door besmet bloed. Het bloed was door Amerikaanse farmaceutische bedrijven op de Italiaanse markt gedumpt. De autoriteiten knepen een oogje dicht bij de controle. Uiteraard tegen betaling. Er waren in die tijd nog geen medicijnen tegen hiv.
Toenmalig officier van Justitie, Antonio di Pietro, zet een speciaal team op de zaak. De operatie wordt bekend onder de naam Mani Puluti (schone handen).
Het idee voor de serie was afkomstig van de Italiaanse acteur Stefano Accorsi, die zelf ook een van de hoofdrollen speelt. Hij speelt een marketeer die door ‘de oude politiek’ wordt ingehuurd om een campagnestrategie te bedenken, maar stuit op onbegrip als hij zijn vergaande voorstellen doet. Andere grote rollen zijn weggelegd voor Guido Caprone (oorlogsveteraan die omhoog gekatapulteerd wordt in de Lega Nord partij), Domenico Diele (als rechercheur deel uitmakend van het team van Antonio di Pietro én slachtoffer van een besmette bloedtransfusie), Tea Falco (als dochter van een van de zakenmannen, die betrokken was bij het schandaal) en Miriam Leone (als ambitieus actrice aangewezen op het netwerk aan relaties van voornoemde zakenman).
De serie geeft een intrigerend beeld van het verouderde Italiaanse politieke systeem, aan de vooravond van de opkomst van nieuwe partijen.
Er schijnen plannen te bestaan voor vervolgseries over de jaren 1993 en 1994, het jaar dat Berlusconi zijn entree in de Italiaanse politiek maakte. De serie is op DVD en Blu-ray verkrijgbaar.
WETENSCHAP
Behalve de toekenning van de Nobelprijs voor Scheikunde aan Ben Feringa was er nog een Nederlander, die dit jaar van zich deed spreken op wetenschappelijk gebied: theoretisch fysicus Erik Verlinde. De New Scientist doet een verdienstelijke poging uit te leggen waarom.
Iets concreter was het nieuws van een nieuw medicijn tegen alzheimer en de wonderlijke opnamen die ESA-satelliet Gaia van ons melkwegstelsel maakte.
Er valt nog zoveel te ontdekken:
