Wie herinnert zich nog de naam Jerry Brown? Brown stelde zich in 1976 beschikbaar als Democratische presidentskandidaat, maar legde het af tegen de latere president Jimmy Carter. Brown had – zeker voor die tijd – een behoorlijk progressief programma, waarin het milieu een vooraanstaande rol speelde. Sinds 2011 is hij gouverneur van de staat Californië.
Jerry Brown (77) heeft een stormachtige politieke carrière achter de rug: hij was namelijk al eerder gouverneur van Californië (van 1974 tot 1982) en nam een sabbatical nadat hij tevergeefs een zetel in de Amerikaanse Senaat had proberen te bemachtigen. In 1992 stelde hij zich weer beschikbaar als presidentskandidaat voor de Democratische partij, maar moest toen zijn meerdere erkennen in Bill Clinton.
Iedereen dacht toen dat het gedaan was met Brown’s politieke loopbaan. Hij verdween zes jaar lang van het politieke toneel om in 1999 plotseling weer op te duiken als burgemeester van Oakland en vervolgens in 2007 als hoofdaanklager van de staat Californië. Al weer vier jaar is hij nu gouverneur van die staat. In korte tijd wist Brown de financiële schuld van de staat te verlagen en was een van de eerste gouverneurs die Obamacare (het ambitieuze plan voor de gezondheidszorg) invoerde. Hij introduceerde een onderwijshervorming die tot doel heeft de uitgaven per leerling te verdubbelen voor openbare scholen (de helft van de zes miljoen leerlingen spreekt van huis uit een andere taal dan Engels). Al in 1982 stond Brown aan de wieg van de hoge snelheidslijn, die nu gebouwd wordt tussen San Francisco en Los Angeles.
Clean Air Act
Een van de speerpunten van Brown’s beleid in de staat Californië is de zogenaamde Clean Air Act (CAA). Die wet houdt in dat de staat normen vaststelt voor de uitstoot van koolstof van zowel benzine- als dieselmotoren. Producenten van ‘schone’ brandstoffen als ethanol en biodiesel krijgen ‘rechten’, die zij op hun beurt kunnen verkopen aan de grote olieproducenten. Doel van de wet is de marktkansen te vergroten voor alternatieve brandstoffen en de uitstoot van schadelijke gassen terug te brengen. Het hoeft dan ook geen verbazing te wekken dat de olie-industrie weinig van Brown’s beleid moet hebben.
Niet voor niets prijkt de naam van de gouverneur bovenaan de officiële brief waarin Volkswagen in kennis wordt gesteld van de aanklacht door de EPA, de Amerikaanse milieu-autoriteit.
De contouren van Brown’s beleid waren veertig jaar geleden al zichtbaar in een portret dat het tijdschrift Rolling Stone over hem schreef. En nog maar twee jaar geleden werd Brown in hetzelfde magazine gelauwerd voor zijn beleid.
Brown staat niet alleen in zijn streven naar een rechtvaardiger en schonere staat. Hij krijgt veel steun van het midden- en kleinbedrijf, dat verenigd is in een heuse alliantie waar meer dan 1300 bedrijven bij zijn aangesloten.
In 2018 loopt zijn ambtsperiode af. President van de VS zal Jerry Brown niet meer worden, maar hij is er wel in geslaagd zijn stempel op de geschiedenis te drukken.
